"Nie! To niemożliwe!" syknęłam w myślach. "On nie odważy się tu przyjść!"
"Co do cholery, Zara!" Levi wpadł na mnie i warknął za mną.
"Przepraszam," wymamrotałam z szeroko otwartymi oczami.
"Czy to jest?" Levi połączył się ze mną myślowo, a ja skinęłam głową.
"Zara," odezwał się mój ojciec. "Rozumiem, że znasz Alfę Noaha."
Powoli skinęłam głową.
"Świetnie," powiedział ojciec. "Alfa Noah również poinformował mnie, że jesteś jego przeznaczoną partnerką."
Skinęłam głową w odpowiedzi.
"Świetnie, Alfa Noah poprosił o twoją rękę."
"Naprawdę?" odzyskałam głos.
Ojciec i Alfa Noah skinęli głowami.
"Interesujące," powiedziałam. "Czy Alfa Noah powiedział ci, że odrzucił mnie ponad rok temu?"
Uśmiech ojca zbladł, a twarz Alfy Noaha zrobiła się popielata.
Czy Alfa Noah naprawdę wierzył, że po prostu ślepo posłucham rozkazu ojca bez walki?

****
Zara jest srebrnym wilkiem pochodzącym z jednego z najpotężniejszych stad na kontynencie. 
Rok po tym, jak ją odrzucił, jej przeznaczony partner puka do jej drzwi, by powiedzieć, że wrócił, by ją odzyskać.
Zara odrzuca jego propozycję, a on za jej plecami prosi jej ojca o jej rękę. Stary Alfa zgadza się na układ. 
Zara jest niezadowolona i postanawia działać na własną rękę. Informuje ojca, że wybrała sobie partnera, swojego Betę i najlepszego przyjaciela, Leviego – tylko że on ma sekret.
Co się stanie, gdy przeznaczony partner Zary pojawi się na ceremonii jej i Leviego?
Czy przerwie uroczystość i uzna ją za swoją partnerkę?
Historia o dwóch złamanych sercach, które odnajdują się nawzajem i zostają wciągnięte w sieć kłamstw i przepowiedni.
Czy Zara znajdzie szczęście, na które zasługuje?


JEGO ODRZUCONA DRUGA SZANSA NA PARTNERKĘ

Rozdział 123

Nicholas POV
"Alpha," głos Ronana zabrzmiał w moich uszach, gdy wołał o moją uwagę od drzwi biura. "Mogę wejść?"
Powoli podniosłem wzrok znad swojej pracy i skierowałem uwagę na niego. Studiowałem i zapamiętywałem stare mapy.
"Jasne," skinąłem ręką, by wszedł. "Jakieś wieści?"
Usta Ronana wygięł...

Nicholas POV

"Alpha," głos Ronana zabrzmiał w moich uszach, gdy wołał o moją uwagę od drzwi biura. "Mogę wejść?"

Powoli podniosłem wzrok znad swojej pracy i skierowałem uwagę na niego. Studiowałem i zapamiętywałem stare mapy.

"Jasne," skinąłem ręką, by wszedł. "Jakieś wieści?"

Usta Ronana wygięł...

Rozdział 110

Rozdział 1

Rozdział 2

Rozdział 3

Rozdział 4

Rozdział 5

Rozdział 6

Rozdział 7

Rozdział 8

Rozdział 9

Rozdział 10

Rozdział 11

Rozdział 12

Rozdział 13

Rozdział 14

Rozdział 15

Rozdział 16

Rozdział 17

Rozdział 18

Rozdział 19

Rozdział 20

Rozdział 21

Rozdział 22

Rozdział 23

Rozdział 24

Rozdział 25

Rozdział 26

Rozdział 27

Rozdział 28

Rozdział 29

Rozdział 30

Rozdział 31

Rozdział 32

Rozdział 33

Rozdział 34

Rozdział 35

Rozdział 36

Rozdział 37

Rozdział 38

Rozdział 39

Rozdział 40

Rozdział 41

Rozdział 42

Rozdział 43

Rozdział 44

Rozdział 45

Rozdział 46

Rozdział 47

Rozdział 48

Rozdział 49

Rozdział 50

Rozdział 51

Rozdział 52

Rozdział 53

Rozdział 54

Rozdział 55

Rozdział 56

Rozdział 57

Rozdział 58

Rozdział 59

Rozdział 60

Rozdział 61

Rozdział 62

Rozdział 63

Rozdział 64

Rozdział 65

Rozdział 66

Rozdział 67

Rozdział 68

Rozdział 69

Rozdział 70

Rozdział 71

Rozdział 72

Rozdział 73

Rozdział 74

Rozdział 75

Rozdział 76

Rozdział 77

Rozdział 78

Rozdział 79

Rozdział 80

Rozdział 81

Rozdział 82

Rozdział 83

Rozdział 84

Rozdział 85

Rozdział 86

Rozdział 87

Rozdział 88

Rozdział 89

Rozdział 90

Rozdział 91

Rozdział 92

Rozdział 93

Rozdział 94

Rozdział 95

Rozdział 96

Rozdział 97

Rozdział 98

Rozdział 99

Rozdział 100