Rozdział 1

Zara's POV

"Wow!" Levi wykrzyknął obok mnie i wskazał na drzwi, gdzie właśnie wszedł jeden z Alf watahy. "Ten wygląda jeszcze bardziej apetycznie niż poprzedni!"

Dwie piękne wilczyce, które wyglądały jak bliźniaczki, flankowały Alfę, a jego Beta i Delta szli tuż za nimi.

"Tak, Levi," powiedziałam, podnosząc kieliszek do ust i biorąc łyk. "Zdecydowanie tak."

Levi jest moim najlepszym przyjacielem. Dorastaliśmy razem i byliśmy nierozłączni od czwartego roku życia. Miał imponującą sylwetkę, z ogromnymi bicepsami, sześciopakiem, o którym można marzyć, i mocnym, ale potężnym ciałem. Jego złote loki sterczały we wszystkie strony, dając mu charakterystyczny wygląd, jakby właśnie wstał z łóżka. A do tego miał najpiękniejsze, głębokie niebieskie oczy, jakie kiedykolwiek widziałam.

Levi był doskonały pod każdym względem, a mimo że przyciągał uwagę wszędzie, gdzie się pojawiał, miał jeden mały sekret: był gejem.

Westchnienie uciekło z moich ust, gdy po raz setny przewróciłam oczami.

Byliśmy na naszym corocznym Festiwalu Matek, organizowanym przez Watahę Pełni Księżyca, która została wybrana do prowadzenia tegorocznych obchodów.

Nie byłam szczególnie zachwycona, że tu jestem, ale Levi chciał przyjść. Miał nadzieję, że tej nocy znajdzie swojego przeznaczonego partnera.

Mój wzrok przesunął się po morzu wilków; kilku już znalazło swoje pary, a radość i szczęście emanowały wokół nich. Niektórzy czekali z niepokojem i nadzieją; czułam ich zmartwienie. Tymczasem ja ukrywałam się w cieniu balowej sali, modląc się, by nikt mnie nie zauważył.

"Spójrz na tamtego!" Levi krzyknął do mnie ponad muzyką. "Jest jeszcze przystojniejszy niż poprzedni!"

Niechętnie, moje oczy zwróciły się ku drzwiom, a serce zabiło szybciej i opadło do butów.

Noah Flinch!

Jeden z najbardziej pożądanych Alf na kontynencie, a jednocześnie najbardziej arogancki, jakiego kiedykolwiek spotkałam.

"Co on tu robi?" warknęła moja wilczyca, Kaya. "Jest związany, nie powinien być na tego typu uroczystościach."

Noah i ja spotkaliśmy się wzrokiem, a gdy uśmiechnął się przelotnie, moje serce podskoczyło w piersi.

"Cholera, zobaczył mnie!" mruknęłam pod nosem, spuściłam wzrok i odwróciłam się do niego plecami.

Może nie zorientował się, kim jestem.

"Idzie tutaj," Levi mruknął obok mnie, oblizując usta z apetytem, gdy jego wzrok przesunął się po przepysznym wilku o wzroście 6'5, popielatych blond włosach, zielonych oczach i miodowej skórze.

"O, Bogini, nie!" mruknęłam z niedowierzaniem. Nie miałam ochoty z nim rozmawiać.

Levi zmarszczył brwi, zdezorientowany moją niespodziewaną reakcją.

"Co ci się stało?" zapytał zdumiony.

"Długa historia," odpowiedziałam. "Ukryj mnie!"

"Dlaczego?" zapytał, zaskoczony moją prośbą. "Wygląda na to, że jest tobą zainteresowany."

"To właśnie to, czego nie chcę!" jęknęłam.

„Cóż, teraz jest już za późno!” powiedział Levi, a ja spojrzałam na niego.

Levi miał na ustach ten ironiczny uśmiech.

Czy on się tym bawił?

„Dobry wieczór, Zara,” głęboki głos Noaha zabrzmiał w moich uszach.

Odwróciłam się do Noaha, opuszczając ramiona w geście rezygnacji i rzuciłam gniewne spojrzenie Leviemu.

„Alpha Noah,” wymamrotałam, próbując się opanować. „Co za niespodzianka!”

„Tak jest,” odpowiedział, wyciągając rękę, aby ją uścisnąć. „Miałem nadzieję, że znajdę cię tutaj dzisiaj wieczorem.”

Skupiłam wzrok na ręce Noaha, jakby to był wąż gotowy do ataku.

Levi uratował mnie, chwytając rękę Noaha i potrząsając nią.

„Miło cię poznać, Alpha,” powiedział Levi, spoglądając na nas obu. „Jestem Levi Hallowell, Beta.”

„Wzajemnie,” odpowiedział Noah, nie odrywając ode mnie wzroku.

Z każdą sekundą napięcie między mną a Noahem rosło.

Levi obserwował nas przez chwilę, po czym na jego ustach pojawił się uśmiech.

Czy mógł wyczuć, że coś jest nie tak?

Czy wyczuł moją nienawiść do tego wilka?

„Czy znasz go?” Levi przesłał mi wiadomość myślami.

„Tak,” odpowiedziałam przez zaciśnięte zęby.

Zszokowany Levi zmrużył oczy.

„Ciekawi mnie, dlaczego tu jest?” skomentowała Kaya.

„Nie obchodzi mnie jego powód,” warknęłam. „Jego obecność jest niepotrzebna! Nie ma miejsca wśród nieparowanych wilków!”

Zerkając w stronę drzwi, oczy Leviego lekko się rozjaśniły. Coś musiało zwrócić uwagę jego wilka.

„Przepraszam na chwilę,” powiedział nagle, i zanim zdążyłam coś powiedzieć, odszedł w stronę drzwi.

„Cholera!” jęknęłam do siebie. Nie mogłam uwierzyć, że właśnie to zrobił!

„W końcu,” uśmiechnął się Noah i ponownie skupił się na mnie. „Zastanawiałem się, kiedy twój ochroniarz zrozumie przekaz i odejdzie.”

Skupiłam uwagę na Noah i zmrużyłam oczy.

„Dlaczego wyglądasz na tak zdenerwowaną na mój widok?” Noah zapytał, drapiąc się nerwowo po głowie na mój widok.

„Czy ty też byś nie był?” warknęłam na niego cicho. „Odrzuciłeś mnie; pamiętasz!”

„Niech przeszłość zostanie przeszłością,” powiedział Noah, a we mnie zakiełkowała złość.

„Jesteś pełen siebie!” krzyknęłam i odwróciłam się, żeby odejść. „Idź sprzedaj swoje bzdury tej, jak jej tam!”

„Nie mogę,” oznajmił spokojnie.

Zatrzymałam się w pół kroku i powoli odwróciłam się, żeby go skonfrontować.

„Dlaczego nie?” zapytałam. „Wyglądaliście razem tak przytulnie!”

„Rozstaliśmy się,” odpowiedział, zachowując spokój.

Czy on sobie ze mnie żartował?

Czy to jakiś chory żart?

Moje serce zapiekło w piersi, a oddech utknął w gardle, gdy mój umysł wrócił do naszego ostatniego spotkania.

Poznałam Noaha Flincha rok temu na podobnym festiwalu.

To było zaledwie tydzień po moich osiemnastych urodzinach.

Levi nie mógł przyjść; nie miał jeszcze swojego wilka. Nie wydawał się zbyt rozczarowany, że nie zabieram go na uroczystości, ale wyglądał na zaniepokojonego.

Levi jednak nie powstrzymał mnie przed uczestnictwem w ceremonii, a ja byłam pod wrażeniem jego bezinteresowności.

Tej nocy, tak jak Levi chciał zrobić dzisiaj, czekałam na spotkanie z moim przeznaczonym partnerem.

Moje myśli błądziły, a obrazy z tamtego wieczoru nagle pojawiły się przed moimi oczami.

"Baw się dobrze, Zaro-misio!" powiedział Levi, odgarniając moje czarne, kręcone włosy za ucho i unosząc mój podbródek. "Wiesz, że nie mogę, ale chciałbym iść z tobą na festiwal dzisiaj wieczorem."

Uśmiechnęłam się do mojego najlepszego przyjaciela i objęłam go w pasie, przytulając go mocno. Byłam pewna, że przytulenie od niego natychmiast rozwieje wszystkie moje zmartwienia i niepokoje.

"Kiedy wrócę, opowiem ci wszystko," powiedziałam, emanując ekscytacją, obiecując mu to. "Może nawet będę miała okazję przedstawić ci mojego partnera!"

Levi odrzucił głowę do tyłu i zaśmiał się. Miał tak potężny śmiech, że gdy ktoś go usłyszał, musiał się zatrzymać, odwrócić i na nas spojrzeć. Na szczęście dostawaliśmy uśmiechy w zamian, a najlepsze było to, że mogłam go słyszeć codziennie.

"Będę to uwielbiał!" Dał mi szybki pocałunek w czoło, a potem pomógł mi wsiąść do samochodu.

Odkąd moi rodzice, Alfa i Luna naszego stada, Srebrnogrzbietego Stada, spotkali się, ich historia przypominała bajkę, i zawsze chciałam, aby moja była równie piękna i wyjątkowa.

Podróż do rywalizującego stada nie była długa, a zanim się obejrzałam, staliśmy z rodzicami przed ogromnymi drewnianymi drzwiami prowadzącymi do sali balowej - miejsca festiwalu.

Moja wewnętrzna wilczyca zaczęła nerwowo chodzić tam i z powrotem w mojej głowie. Nigdy wcześniej nie widziałam, żeby tak się zachowywała.

Chwilę później, gdy strażnicy otworzyli ogromne drewniane drzwi, moje nozdrza wypełnił zapach łąk.

"Cholera!" mruknęłam do siebie. "Pachnie tak dobrze. Zastanawiam się, do kogo należy."

Towarzyszyłam rodzicom do naszego stołu i czekałam na rozpoczęcie uroczystości, ale stałam się niespokojna i nieswoja na swoim miejscu. Musiałam znaleźć właściciela tego zapachu.

Jak długo jeszcze?

Czemu nie mogą po prostu pominąć tych przemówień?

Wyskoczyłam na nogi, gdy tylko przemówienia się skończyły, przeprosiłam przy stole i podążyłam za nosem przez salę balową.

Nie zajęło mi to długo, aby go znaleźć; mój nos zaprowadził mnie prosto do niego. Pachniał jeszcze piękniej niż wcześniej.

"Partner!" Kaya zaszczekała radośnie w mojej głowie.

Nie mogłam uwierzyć, że zostałam sparowana z kimś tak atrakcyjnym!

Blond grecki bóg siedział przy barze, rozmawiając leniwie z wilczycą, która siedziała na stołku barowym obok niego.

Obserwowałam go w milczeniu, przyglądając się jego potężnej, dominującej postawie. Był przystojny, a jego śmiech był potężny.

Kaya zamruczała na jego widok.

"Musi być Alfą," powiedziała. "Chodźmy go poznać!"

Poczułam, jak w gardle tworzy się gula, a w brzuchu rozkwitają motyle. Byłam niesamowicie zdenerwowana.

Zrobiłam krok naprzód, zmuszając się do uspokojenia, przełykając ciężko, ale zatrzymałam się, gdy mój partner nagle pochylił się do przodu i pocałował oszałamiającą brunetkę wilczycę.

Nie mogąc zrozumieć, co widzę, wydałam z siebie warkot, który sprawił, że oboje odskoczyli od siebie.

Wilczyca wydała z siebie okrzyk, zakrywając usta dłonią.

"Wygląda na to, że znalazłeś swoją przeznaczoną partnerkę," powiedziała, szeroko otwierając oczy.

Pomógł dziewczynie zejść z barowego stołka, uniósł jej rękę, pocałował ją i uśmiechnął się.

"Raczej to ona mnie znalazła," powiedział kwaśno. "Moja kochana, zobaczę się z tobą za chwilę."

Kochana?

Czy on znalazł partnerkę?

Dziewczyna, zarumieniona i chichocząca, skinęła głową i wróciła do ich stolika, a mój partner, wyglądając na zirytowanego, odwrócił się do mnie.

"Jak masz na imię?" zapytał, a zimny dreszcz przeszedł mi po kręgosłupie.

"Zara." Wymamrotałam niepewnie.

"Zara," moje imię przetoczyło się po jego wargach, i przez chwilę brzmiało tak czysto, tak doskonale. "Nie chcę być z tobą."

Zmrużyłam oczy w niedowierzaniu, nie mogąc przetworzyć informacji. Czy on właśnie powiedział to, co myślę, że powiedział?

Kaya zawyła i uciekła w głąb mojego umysłu; smutek promieniował od niej.

On kontynuował, gdy milczałam.

"Ona jest moją wybraną partnerką," wyjaśnił. "I kocham ją."

Odwrócił się w stronę swojego stolika, a na jego ustach pojawił się głupi uśmiech. Posłał jej spojrzenie, które zawsze pragnęłam otrzymać od mojego partnera.

"Chcę z nią się związać do końca lata," powiedział, stopniowo odwracając wzrok w moją stronę. "Ja, Alfa Noah Winslow z Red Howl Pack, odrzucam cię, Zara, jako moją partnerkę i Lunę."

Złapałam powietrze, gdy najbardziej przeszywający ból przeszedł przez moje ciało, pozostawiając jedynie zimne uczucie w sercu.

"Musisz to też powiedzieć," Noah zauważył obojętnie. "Jeśli nie, będziesz cierpieć, gdy będę z moją partnerką."

Nie miałam ochoty wiedzieć, kiedy mój partner był zajęty pieprzeniem kogoś innego!

Wzięłam głęboki oddech.

"Alfa Noah Winslow," wymówiłam, gdy moje gardło się zaciskało. "Ja, Zara Silverwood z Silverado Pack, przyjmuję twoje odrzucenie."

Noah westchnął, szeroko otwierając oczy, ale zanim zdążył coś powiedzieć, ruszyłam w stronę drzwi.

"Kto potrzebuje śmierdzącego partnera?" Kaya warknęła, oczyszczając mój umysł.

"Dlaczego?" warknęłam i skupiłam wzrok na Noah. "Czy ona znalazła swojego przeznaczonego partnera i odwróciła się od ciebie, tak jak ty odwróciłeś się ode mnie?"

"Nie," powiedział, kręcąc głową, i zrobił krok naprzód.

Uniosłam brwi w zamieszaniu.

Czego on ode mnie chce?

Dlaczego tu przyszedł?

"Więc powiedz mi, dlaczego nagła zmiana serca?" zapytałam, patrząc mu prosto w oczy i prostując plecy.

Podczas gdy większość Alfów uznałaby ten gest za wyzwanie, Noah po prostu się uśmiechnął. Jego oddech owiał bok mojego karku, sprawiając, że zadrżałam, gdy pochylił głowę do mojego ucha.

"Przyszedłem cię zdobyć, mała partnerko!"

---