Rozdział 89

EMILIA

Krew odpływa z mojej twarzy tak szybko, że czuję się oszołomiona.

Pracownik podbiega, przyciągnięty moim krzykiem, panika już błyska w jego oczach. Wciąż się cofam, ciężko oddychając, a puls dudni mi w uszach.

"Jest tam mężczyzna," wyduszam, wskazując na toaletę, "w damskiej łazience— m...