Rozdział czterdziesty drugi.

Perspektywa Jaxona

Kiedy upewniłem się, że naprawdę zasnęła, wyszedłem z pokoju, czując jak gniew gotuje się w moich żyłach, a ból, jakiego nie czułem od śmierci mojej siostry, rozdzierał moje serce. Nie mogłem uwierzyć, że to naprawdę się stało.

Zignorowałem pudła, które zobaczyłem zapakowane na ...