⋆ Rozdział 182

Stamtąd, gdzie staliśmy, zamarłem, gdy zobaczyłem nową falę wilków wyłaniających się z lasu, co najmniej tuzin, każdy ogromny, poruszający się z przerażającą jednością. Ale to nie wilki sprawiły, że mój żołądek skurczył się z lodu.

To była postać idąca przed nimi.

Poruszał się powoli, ale nie było w...