Tamara Ebert

Pochylam się, ssąc i liżąc sos z jej szyi; jęczy, przesuwając się z krzesła na moje kolana. Podnoszę jej usta do moich. Całujemy się z głębokim pożądaniem.

Mam na imię Jessica, Jessica Bloome, i wkrótce skończę 18 lat. Ale nie mówcie o tym Alfie Sebastianowi. Myślał, że mam 10 lat, kiedy zabił mojego ojca i zabrał mnie oraz moją najlepszą przyjaciółkę Olivię, byśmy były jego osobistymi niewolnicami cztery lata temu. Pewnej nocy Alfa Sebastian upija się i chwyta mnie za ramię. „Puść mnie” krzyczę, wyrywając mu się. Dostaję cios w twarz i upadam na ziemię. Trzymam się za głowę; jeden kopniak, drugi, trzeci. Krzyczy, „Jak śmiesz mnie zawstydzać, ty mała dziwko.” Ledwo mogę oddychać, gdy próbuje chwycić mnie za szyję. „NIE DOTYKAJ MOJEJ PARTNERKI” Ktoś go powstrzymuje. Partnerki? Czy dobrze usłyszałam? Przewracam się, żeby zobaczyć, kto mówi. Brązowe oczy; kasztanowe włosy. „Alex” szepczę, zanim wszystko staje się czarne.

„Error, mam dla ciebie niespodziankę” mówi Todd.

„Odejdź” krzyczę na niego, gdy chwyta resztki moich brązowych włosów i ciągnie mnie na ziemię.

„Dlaczego zawsze musisz pyskować swojemu przyszłemu Alfie” syczy, kopiąc mnie w brzuch.

„Zostaw mnie w spokoju” błagam; nie przestaje, aż wszystko robi się czarne.


Nazywam się Error Molchany; jestem najmłodszym synem Alfy Jamesa i Luny Rachael z River Pack. Moja mama zmarła, gdy się urodziłem; z powodu komplikacji przy porodzie. Tata i mój starszy brat Todd obwiniają mnie za śmierć mamy.

Ojciec powiedział, że moje narodziny były błędem i nazwał mnie Error. Babcia Nelly nienawidziła go za to i wychowywała mnie. Mówiła, że mama zawsze chciała, żebym nazywał się Danny; więc tak mnie nazywała, aż zginęła w pożarze domu, gdy miałem 10 lat.

Kiedy babcia zmarła; przykuli mnie łańcuchami w kącie domu stada. Jestem niewolnikiem stada. Pewnego dnia Todd powiedział, że ma dla mnie niespodziankę. Kiedy zapytałem, co to jest; powiedział „to” i uderzył mnie w twarz. Nadal próbuje mi mówić, że ma dla mnie niespodziankę; ale już się na to nie nabieram.

Bycie niewolnikiem stada przez ostatnie 8 lat i 4 miesiące było żywym koszmarem. Jestem zmuszany do wykonywania ich poleceń z srebrnymi kajdanami na nogach; ponieważ kilka razy próbowałem uciec. Betta Simon zapytał kiedyś tatę, dlaczego po prostu mnie nie wypuści i nie pozwoli zostać wyrzutkiem. Odpowiedział, że muszę być ukarany za śmierć mamy. Karze mnie, bo się urodziłem.