HOOFDSTUK ZEVEN: DE NIEUWE CAMPUS BELLE

Nou, iedereen had zijn speculaties over wie de oorlogsgodin in de video was. Uiteindelijk, toen Claire, Sophie's sidekick, werd ondervraagd, aangezien zij zichtbaar was in de video, onthulde ze dat het Ariel was die hen de vorige dag in elkaar had geslagen, toen ze haar een lesje wilden leren namens hun baas. Mensen waren zo geschokt om te ontdekken dat zo'n dun en fragiel uitziend meisje die sterke meiden, de pestkoppen van de Anderson middelbare school, in haar eentje had aangepakt.

De volgende dag, 's ochtends, toen Ariel op school aankwam, zag ze overal leerlingen die blijkbaar op iemand wachtten. Toen mensen Ariel zagen, begonnen ze foto's van haar te maken. Ze konden het niet helpen, ze was zo knap. Ariel voelde dat er iets niet klopte, maar kon er niet echt de vinger op leggen. Omdat dat het geval was, besloot ze niet te gaan vragen wat er aan de hand was, en liep ze naar haar klas. Daar voelde ze mensen naar haar staren, maar toen ze zich omdraaide, zag ze alleen iedereen verdiept in hun boeken. Ze schudde haar hoofd en liep naar haar stoel. Misschien maakte ze zich te veel zorgen. Op haar bureau zag ze een pakje melk thee en drie gestoomde broodjes. Toen ze naar rechts keek, ontmoette ze de ogen van haar klasgenoot die haar verwachtingsvol aankeek. Ze proefde de melk thee, en het was precies naar haar smaak, zoet en romig. Maya, haar klasgenoot, had opgemerkt dat Ariel een zoetekauw was, dus naast het brengen van de melk thee, besloot ze haar een pakje aardbei-smaak lolly's te kopen, aangezien ze merkte dat Ariel altijd een aardbei-lolly in haar mond had, vooral als ze in een slechte bui was. Bij het ervaren van zulke attenties van haar klasgenoot, voelde Ariel voor de tweede keer in haar leven warmte in haar hart. De eerste persoon die haar altijd zo'n gevoel gaf, was haar overleden grootmoeder, die vroeger bij haar op het platteland woonde voordat ze stierf aan een ziekte.

"Baasje, er is iemand die een achtergrondonderzoek naar je doet, wat moeten we doen?" Ariel stond op het punt om te gaan slapen toen haar mobiele telefoon een bericht ontving van Rick, een van haar medewerkers.

"Geef ze de gebruikelijke details," antwoordde Ariel op het bericht. Met 'gebruikelijke details' bedoelde ze het nep-profiel dat ze over zichzelf had gemaakt. Ariel had verhalen over zichzelf verzonnen, behalve het deel waarin ze het kind van de familie Hovstad was. Ze gaf details over hoe slecht haar gewoontes waren op het platteland, wat mensen een slechte indruk van haar gaf.

Aan de andere kant klopte Bellamy's assistent, Liam, op de deur van zijn baas in de studeerkamer.

"Kom binnen," beval een stem van binnen. Liam duwde de deur van de studeerkamer open en ging naar binnen.

"Spreek!" beval Bellamy opnieuw, aangezien hij zo druk was met werk, en hij hield er niet van om tijd te verspillen omdat hij een workaholic was.

"Het ding dat u mij vroeg te controleren is klaar. Ik bedoel het achtergrondonderzoek," legde Liam uit terwijl hij de grote envelop op Bellamy's tafel legde. Bij het horen hiervan pauzeerde Bellamy even met wat hij aan het doen was, en ging toen verder alsof er niets was gebeurd.

"Je kunt gaan." zei hij tegen zijn assistent terwijl hij nog steeds door de dossiers bladerde die hij aan het lezen was. Zodra de assistent was vertrokken en de deur van de studeerkamer had gesloten, pakte Bellamy ongeduldig de envelop en goot de inhoud ervan op de tafel. Nieuwsgierig begon hij erin te rommelen.

'Dus ze komt uit de Hovstad-familie, en toch is ze zo zielig?' dacht meneer Bellamy in zichzelf. Nou, sinds de dag dat hij haar zag vechten tegen die meisjes, voelde Bellamy de behoefte om haar te beschermen. Ze zag er zo mager, zwak en eenzaam uit. Daarom had hij zijn assistent gevraagd om een achtergrondonderzoek naar haar te doen. Bellamy begreep zelf niet waarom hij zo voelde. Hij wilde haar gewoon voor iedereen verbergen en haar voor zichzelf houden. Hij begreep zichzelf en zijn gedachten ook niet.

Terwijl Bellamy nog steeds verdiept was in de dossiers, stormde Ryan, zijn jeugdvriend, plotseling opgewonden binnen in zijn studeerkamer zonder te kloppen.

"Hé, heb je de trending video gezien?" vroeg Ryan geheimzinnig terwijl hij glimlachte.

"Welke video?" vroeg Bellamy nonchalant.

"Oh mijn vriend! Hier, kijk eens," zei Ryan terwijl hij zuchtte en gaf zijn telefoon aan Bellamy.

"Hoe is het? Is ze niet ongelooflijk?" vroeg Ryan aan Bellamy, zijn stem vol aanbidding. Bellamy was nog steeds verdiept in de video. Natuurlijk wist hij wie het meisje in de video was. Hij vroeg zich alleen af welke idioot de video had opgenomen.

"Verdomme, ik zeg je, ik ga haar zoeken en haar vragen mijn vriendin te worden, aangezien ze al mijn godin is! Ik..." Ryan was nog steeds aan het kletsen toen hij een ijzige blik op zich gericht voelde. Hij hield onmiddellijk zijn mond. Bellamy haatte het dat iemand anders al zijn ogen op haar had.

Op het schoolforum ontstond plotseling een verhitte discussie over wie geschikt was om de campusbelle te zijn, Ivy of Ariel. Op de twee foto's stond Ariel, die met haar hoofd schuin en een hand in haar zak stond. Haar zijprofiel zag er zo betoverend uit dat mensen nauwelijks hun ogen van haar konden afhouden. Ivy daarentegen had delicate make-up op, waardoor ze eruitzag als een engel. Ze was mooi, maar het contrast tussen haar en Ariel was gewoon breed en duidelijk. Omdat het een kwestie van opiniepeilingen was, kreeg Ariel meer dan de helft van de stemmen van de school, terwijl Ivy slechts een derde kreeg. Zo werd Ariel de nieuwe campusbelle. Ariel, zich niet bewust van wat er gebeurde, lag vanwege verveling lekker op haar bureau te slapen.

Ivy was druk bezig met haar opdracht toen ze vreemde blikken op zich voelde. Ze was in de war, omdat ze zich niet kon herinneren iets verkeerds te hebben gedaan. Ze kreeg plotseling een slecht gevoel en haalde haastig haar mobiel tevoorschijn om te kijken. Ze werd begroet door verschillende opmerkingen van de discussie die gaande was over wie geschikt was voor de campusbelle. Hoe meer ze de opmerkingen las, hoe donkerder haar gezicht werd. Ze balde haar vuisten zo hard dat ze bloedden, maar ze gaf er niet om.

"Ariel..." mompelde ze de naam, haar stem vol immense haat.